Rozdział 2

Lily wsiadła do pociągu w poszukiwaniu przyjaciółek. Wiedziała, że zajmą przedział na samym tyle, więc tam poszła. Niestety nie było ich tam. Zielonooka westchnęła i zaczęła się męczyć z kufrem. Nagle usłyszała cichy chichot.

-Może pomóc ?- zapytał chłopak.

Lily odwróciła się powoli w jego stronę i zarumieniła się lekko na jego widok Zaraz! Zarumieniła się na widok Pottera???

-Jak byś mógł...- powiedziała i uśmiechnęła się delikatnie.

James wyszczerzył zęby w jej stronę. Jednym zgrabnym ruchem zabrał jej walizkę i położył nad siedzeniem. Lily przyglądała się temu wszystkiemu z szeroko otwartą buzią. Czy ona na serio jest tak delikatna ???

-Jak ty to.... - za jąkała się- Jak ty to zrobiłeś ??

-No wiesz... ma się te bicepsy- powiedział i odsłonił rękaw bluzki.

Machnął różczka i na miejsce jego silnie umięśnionych ramion pojawiły się jakieś wiszące flaki. Lily zgięła się w pół nie mogąc pohamować śmiechu.

-Ćśśś... tylko nikomu nie mów... Wszyscy myślą, że mam bicepsy... - powiedział jeszcze bardziej ją rozbawiając.

I by się wywróciła, gdyby nie to, że ją złapał. Ponownie machnął różczką i wtedy pojawiły się jego PRAWDZIWE ramiona . James uśmiechnął się do niej i zapytał :

-Co się stało, że nagle jesteś dla mnie taka miła ?

Lily udała, że nagle robi się na niego zła i powiedziała udając głos McGonnagal :

-A co, wolisz żebym odjęła Gryffindorowi 50 punktów i dała ci dodatkowe wypracowanie na jutro na 7 stóp ?

Na jej nieszczęście, obok przechodziła właśnie ta profesorka i zmierzyła ją chłodnym spojrzeniem, mówiącym: „Jeszcze się doigrasz Evans”. Lily na jego widok parsknęła śmiechem i schowała się za Jamesa.

-Dzień dobry, pani profesor -powiedział James uśmiechając się do niej zawiadzko.

-Dzień dobry, panie Potter. Jak pan zauważy gdzieś przez przypadek pannę Evans, to proszę powiedzieć, że mój głos jest ciut wyższy.- powiedziała

Gdy tylko wyszła, Lily pomiędzy salwami śmiechu powiedziała:

-To prawda... hahahahaha.... czy tylko.... hahahahaha.... mi się wydaje..... hahahaha....że jak się uśmiechnąłeś …. hahaha... ona się zarumieniła.... hahahaha ?

James jak na zawołanie uśmiechnął się do niej w ten sam sposób co wcześniej do McGonagall, tylko jakby z większą czułością. Lily strzeliła buraka.

-No i widzisz. Nie sposób się nie zarumienić- zaśmiał się

-Wcale się nie zarumieniłam- pokazała mu język

-Nie, w ogóle- mruknął pod nosem i uśmiechnął się. Wiedział,że w końcu zacznie się śmiać z jego żartów. Wiedział, że zaczął już jej się podobać.

-Ej, a nie wiesz przypadkiem gdzie reszta ?- zapytała.

James wzruszył ramionami.

-Pociąg odjeżdża dopiero za 15 minut. Pewnie jeszcze nie przyjechali.

Nawet nie wiedział jak bardzo się myli.

…......................................................................................

Dzisiaj wyjeżdżam, wieć jutro na pewno nie dodam nowej notki, ale postaram się npisać ze dwa rozdziały i dodać jak wrócę ;)

booksa